Het gemiddelde gevaar van corona en de invloed die dit zou moeten hebben op angst, gedrag en maximaal acceptabele maatregelen
De gemiddelde sterftekans van corona over de hele bevolking is ‘slechts’ zo’n 0,2%. Anders gezegd: als een representatief deel van de bevolking een coronabesmetting oploopt, overleven 998 van de 1000 mensen.
Het virus is er dus, sommigen zijn ernstig ziek geworden, in het ziekenhuis terecht gekomen of zelfs overleden (en dat is pijnlijk voor de direct betrokkenen naar wie mijn medeleven uit gaat)… maar dat gebeurt bij de griep ook, en niet drastisch minder vaak. Waarom alle massahysterie en draconische maatregelen om een virus dat gemiddeld ‘slechts’ ongeveer 2 maal zo gevaarlijk was als de seizoensgriep?
Hoe bang zou je zijn voor een ziekte die zo’n twee maal zo gevaarlijk is als de seizoensgriep? Hoe zou je je gedragen? Welke schadelijke maatregelen zou je maximaal accepteren? Datzelfde is voor corona van toepassing, want corona was net zo gevaarlijk.
Het toekomstige gevaar van corona
Zoals ik hier en hier schreef, zal corona in de toekomst sowieso waarschijnlijk niet dodelijker zijn dan de griep, omdat we inmiddels ten eerste de bewoners in de ouderenzorg vele malen beter beschermen dan in maart en april, en ten tweede de ziekenhuizen veel betere behandelprotocollen en medicijnen hebben.
De verbeteringen in de ziekenhuizen leiden ertoe dat niet alleen veel minder patiënten sterven, maar de ligduur ook met twee derde verkort is en de IC-capaciteit dus feitelijk drie maal zo hoog is.
Bovendien weten we heel goed wat we moeten doen om te zorgen dat corona veel minder gevaarlijk wordt dan de griep. Het probleem is dat je er vrij weinig aan hebt als je weet wat je moet doen, maar het vervolgens niet doet.
Het gevaar van corona voor verschillende bevolkingsgroepen
Corona is een aanzienlijk gevaar voor mensen met overgewicht, hoge bloeddruk, diabetes, een verzwakt immuunsysteem en ouderen… en dit geldt net zo goed voor griep en verkoudheidsvirussen. (De eerstgenoemde aandoeningen kunnen uitstekend en behoorlijk snel omgekeerd worden middels een gezondere leefstijl en dieet.) Deze mensen vormen de hoogrisicopopulatie.
Jonge gezonde mensen, oftewel de laagrisicopopulatie, hebben een statistisch zeer gering risico. Deelnemen aan het verkeer of alcoholgebruik zijn voor hen bijvoorbeeld stukken gevaarlijker dan corona.
Er is dan ook geen reden tot zorg als jonge gezonde mensen het virus krijgen in een beheersbare dosis. Zorg alleen dat dat je geen mensen uit de hoogrisicogroep besmet in de maximaal 10 dagen dat je besmettelijk bent.
NB: Dr. Thomas is helaas niet helemaal nauwkeurig in zijn woordgebruik. Hij verwart Infection Fatality Rate (de sterfkans bij besmetting) met Case Fatality Rate (de sterfkans bij ernstige ziekte). Hij zegt ook: ‘Laat kinderen deze ziekte krijgen’, terwijl hij bedoelt ‘Laat kinderen dit virus krijgen’.
Natuurlijke groepsimmuniteit: een uitstekende optie mits goed uitgevoerd
Het grote onderscheid in risico biedt een uitstekende kans. Bescherm de kwetsbaren (mits ze dat willen) terwijl de rest van de bevolking zoveel mogelijk doorgaat met het gewone leven en daarbij natuurlijke groepsimmuniteit opbouwt. Ze raken besmet, lopen potentieel de ziekte door, en hebben daarna verhoogde immuniteit.
Als we dat goed doen, is het hele coronaprobleem binnen enkele maanden voorbij omdat we dan groepsimmuniteit bereikt hebben. Daarna kunnen we het normale leven weer oppakken. Zweden is hiervan een sprekend voorbeeld.
Zelfs in de zwaarste getroffen plekken zoals New York, zwakte de groei van nieuwe ernstig zieke patiënten bliksemsnel af. (Zie Gompertz curve.) Het lijkt erop dat de maatregelen slechts een zeer beperkte invloed hierop gehad hebben, omdat exact hetzelfde patroon over de hele wereld zichtbaar is ongeacht de getroffen maatregelen. Het kan wijzen op het bereiken van natuurlijke groepsimmuniteit.
Als New York weer open gaat zonder dat het leidt tot een grote toename van ernstig zieken en sterfgevallen, is dat een uitstekend signaal dat het mogelijk is om het virus door de laagrisicogemeenschap te laten gaan en dat groepsimmuniteit veel eerder bereikt wordt dan vele deskundigen roepen.
Mondkapjes: wanneer zeker wel en wanneer zeker niet
Mondkapjes in de open lucht zijn totaal zinloos, helemaal als er niemand in de buurt is, en ze hebben ook nadelen. Er is zeker een plek voor medische mondkapjes, zoals ten eerste voor zorgmedewerkers die te maken hebben met potentieel besmettelijke patiënten en ten tweede zorgmedewerkers in bijvoorbeeld de ouderenzorg die te maken hebben met heel kwetsbare mensen en daar ook onvermijdelijk heel dicht bij moeten komen om hun werk te kunnen doen.
Als jij niet ziek bent, mensen om je heen hebt die niet ziek zijn en buiten bent, is er geen enkele legitieme reden om een mondkapje te dragen.
Vaccin: niet per se veilig en werkzaam, en niet de enige of beste uitweg
We willen een veilig en effectief vaccin toch? Veiligheid omvat ook veiligheid op de lange termijn. Maar hoe weet je dat als het niet op de lange termijn getest hebt? Dat kan je dus niet.
Een vaccin is onomkeerbaar: zodra het ingespoten is kan het er nooit meer uitgehaald worden, dus bezint eer ge begint.
Tot aangetoond is dat het vaccin veilig is op de lange termijn, moeten we aannemen dat het onveilig is. Bijna niemand wil vele jaren wachten tot de lange termijn veiligheid voldoende aangetoond is, en dat hoeft ook helemaal niet.
De beleidsmakers en een deel van de bevolking hebben nu oogkleppen op. De resulterende tunnelvisie is uitsluitend en alleen gericht op een vaccin dat ons moet komen verlossen. Dit is een enorme fout.
Als bepaalde mensen graag een vaccin willen, is dat hun goed recht. Het is hun lijf en als het vaccin veilig en werkzaam is, ben ik blij voor ze. (Omgekeerd: als het ernstige bijwerkingen heeft, vind ik het rot voor ze, maar is het ook hun probleem.)
Maar we moeten niet de hele bevolking gijzelen of erger: potentieel dwingen om een vaccin te nemen, als er ook een betere oplossing voorhanden is.