Het Duitse blad Der Spiegel heeft in 2010 een interessante reconstructie gemaakt van de massahysterie rondom de Mexicaanse Griep uit 2009. We kunnen er heel veel van leren rondom corona, en het is overduidelijk dat we dat (uitzonderingen daargelaten) niet gedaan hebben.
Wie het artikel graag in het Nederlands leest, kan gebruik maken van de automatische vertaling van Google.
De tekst loopt door onder het plaatje.

Hoogtepunten uit het artikel met persoonlijk commentaar
Al vrij snel na het begin van de Mexicaanse Griep werd duidelijk dat het lang niet zo gevaarlijk was. Toch kiest de WHO ervoor om rekening te houden met het allerergste scenario. Better safe than sorry. Wat kan hier mis mee zijn? Nou, de maatschappelijke schade die veroorzaakt wordt door de maatregelen en de angst.
De media wakkeren de angst maar wat graag aan, want dat levert hen aandacht op die op zijn beurt leidt tot reclame-inkomsten.
De farmaceutische industrie doet er, onder aanvoering van ene Ab Osterhaus[1], ook alles aan om de angst nog verder aan te wakkeren.[2]
De ‘experts’ verwachtten een erge pandemie, maar er was niemand die advocaat van de duivel speelde en zelfstandig nadacht. Alle neuzen stonden dezelfde kant op. De verkeerde kant wel te verstaan.
Op 29 april verhoogt WHO de waarschuwing naar fase 5. Voor virologen is dit maar wat fantastisch, net als een zonsverduistering fantastisch is voor astronomen. Eindelijk wat spannends te doen!
Op 10 juni zijn er slechts 141 sterfgevallen met (niet door) de Mexicaanse Griep. De meerderheid van de slachtoffers heeft ernstig onderliggend lijdend. In de meeste gevallen is het ziekteverloop mild.
Een journalist van CNN wijst er op 4 mei op dat volgens de WHO definitie een pandemie gepaard moet gaan “een enorme hoeveelheid doden en ernstig zieken”. Dat is bij de Mexicaanse Griep niet het geval, dus kan en mag ook niet gesproken worden van een pandemie. In plaats dat WHO de journalist gelijk gaf en stopte over een pandemie te spreken, veranderden ze prompt de definitie. De genoemde sectie werd verwijderd. Vanaf dat moment kan zelfs het mildste griepje een pandemie genoemd worden.
Critici wezen op 11 juni op de discrepantie. Sommigen noemen WHO terecht Wereld Hysterie Organisatie.
Ondanks dat landen waarschuwden dat de definitie van fase 6 fout was omdat de ernst van de situatie niet meegewogen werd, werd fase 6 toch uitgeroepen. Eerst wilde WHO de definitie wel veranderen, maar toen gebeurde er iets. Wat was dat? Een spoedbijeenkomst van hoge bazen van de farmaceutische industrie met de WHO directeur-generaal Chan en Verenigde Naties Secretaris Generaal Ban Ki Moon.
Waarom wilde de farmaceutische industrie zo graag fase 6? Omdat er contracten klaar lagen waarbij overheden zichzelf verplichtten om massaal vaccins aan te schaffen als die fase uitgeroepen werd. Kassa!
Professor Roy Anderson, een sleuteladviseur van de Britse overheid, riep al op 1 mei de pandemie uit. Wat hij niet vertelde? Dat hij jaarlijks €130.000 betaald kreeg door GlaxoSmithKline (GSK). (Dit is zo’n €170.000 als gecorrigeerd wordt voor 11 jaar inflatie.)
In juli en augstus komen steeds meer berichten binnen dat het ziekteverloop mild is en er zowaar ondersterfte is. De vaccinatiebereidheid in Duitsland is een magere 13%.
In politieke kringen was een debat uitgebarsten over de selectie van het verkeerde vaccin: Pandemrix van GSK. Dat bevat een stof om de werking te versterken, een zogenaamde adjuvans. Deze was nog nooit grootschalig op mensen getest in relatie tot dit virus. Er wordt gewaarschuwd voor een grootschalig experiment op het Duitse volk.
Ondertussen gaan de media gestaag door met paniekzaaien en worden politici steeds meer onder druk gezet om snel meer vaccins te bestellen.
In plaats dat het Duitse RIVM (Robert Koch Instituut, RKI) de overheid van waardevolle informatie voorziet, deden ze alleen maar mee in het zaaien van ongerechtvaardigde paniek. Ze komen met angstaanjagende voorspellingen van 80.000 doden en maximaal 45 miljard euro productieverlies.
Ondertussen is er een studie waaruit blijkt dat niet 2 doses nodig zijn van het vaccin, maar dat 1 voldoende is. Dat wordt echter nooit verteld aan de Duitse minister van volksgezondheid. Met deze kennis is het duidelijk dat 2 maal zoveel mensen gevaccineerd kunnen worden als voorheen gedacht en dat er niet nog meer vaccins besteld moeten worden.
Op 9 oktober zegt de voorzitter van het Duitse Medicijnagentschap: “De gezondheidsautoriteiten zijn vol in een campagne van de farmaceutische bedrijven getuind. Deze bedrijven gebruikten overduidelijk een zogenaamde dreiging om geld te verdienen.”
WHO rekent in januari 2010 uit dat de classificatie van de Mexicaanse Griep als een pandemie, geleid heeft tot maar liefst 18 miljard euro extra omzet voor de farmaceutische bedrijven.
In maart 2010 erkent Ab Osterhaus dat de hele ‘pandemie’ een storm in een glas water was, maar dat het in ieder geval “een goede oefening is geweest voor een echte pandemie”. Deze oefening is echter erg kostbaar geweest, want WHO en het Robert Koch Instituut hebben kostbaar vertrouwen verloren.[3]
Gelukkig zijn er ook voorbeelden hoe het wel moet. De Poolse minister van Volkgezondheid en tevens arts, Ewa Kopacz, weigert vaccins aan te schaffen voor de Poolse bevolking. Als arts heeft zij de Eed van Hippocrates afgelegd, waarbij zij belooft bovenal geen schade aan te richten. Het gevaar van het virus is volgens haar veel geringer dan het gevaar van het vaccin met daarin experimentele adjuvantia. Kopacz vraagt zich hardop af, “Is het mijn taak om te doen wat in het beste belang is van de Poolse bevolking, of in het belang van de farmaceutische industrie?”
Voetnoten
[1] Zie ook mijn artikel Viroloog Ab Osterhaus realiseert zich donders goed hoe belangrijk de virusload is.
[2] Het doen van onderzoek en het ontwikkelen van medicijnen is maar een fractie van hun werk. Het overgrote deel is marketing, lobbyen en angst aanwakkeren. Daar blijken ze erg goed in te zijn.
Zorgen dat hun vriendjes en vriendinnetjes op belangrijke plaatsen bij vooraanstaande wetenschappelijke tijdschriften zitten, is ook erg belangrijk. Alleen zo kunnen ze hun eigen publicaties door het peer-review proces loodsen en alleen zo kunnen voorkomen dat publicaties die hen niet bevallen, gepubliceerd worden.
Ze zijn ook druk met het herschrijven van studieboeken voor studenten geneeskunde, zodat de studenten zo vroeg mogelijk geïndoctrineerd wordt welke medicijnen en vaccins ze voor moeten schrijven. Hierbij wordt bewust geen aandacht besteed aan preventie middels o.a. een gezonde leefstijl en voeding, want dat is niet winstgevend voor de bedrijven.
De media dansen, in ieder geval in de VS, naar de pijpen van Big Pharma, omdat deze bedrijven voor een enorm aandeel van hun reclame-inkomsten zorgen.
[3] Het is overduidelijk dat het volk een kort geheugen heeft, want in 2020 was het vertrouwen weer volledig hersteld. Er is een gezegde: “Wat we van de geschiedenis leren is dat we niks van de geschiedenis leren.” — Georg Wilhelm Friedrich Hegel, 1770-1831