Een toffe groepsquarantaine voor jongeren en het deltaplan corona groepsimmuniteit

Diederik Gommers zegt dat het op zichzelf geen probleem is als jongeren besmet raken, aangezien zij toch niet tot de risicogroep behoren. (Ik vermoed dat hij zelfs van mening is dat het goed is als ze besmet raken, want dat draagt bij aan de groepsimmuniteit.) Het wordt problematisch als de jongeren corona direct of indirect doorgeven aan mensen die wél tot de risicogroep behoren.

Gommers zegt, “Die jongeren zouden zich eigenlijk moeten afzonderen, bij elkaar blijven. Dat is wat je zou willen, maar dat kan niet in deze maatschappij.” En ik zeg, Waarom kan dat niet? Waar een wil is is een weg.

In plaats van een oersaaie zelfquarantaine stel ik voor een toffe groepsquarantaine met jongeren op campings en leuke kampen die zich flink vermaken. (Hebben ze vast geen bezwaar tegen 😎) Keiharde voorwaarde: het virus en dus de jongeren, MOETEN op het kamp blijven. Voor zover begeleiding nodig is, zijn er vast wel jonge gezonde vrijwilligers beschikbaar (en mensen die al COVID gehad hebben).

NB: Vanzelfsprekend is deelname aan de kampen vrijwillig. Wie niet wil, om wat voor reden dan ook, gaat niet. Geen enkele verklaring vereist. De kampen niet bedoeld voor jongeren die extra risico lopen, bijvoorbeeld vanwege onderliggende aandoeningen.

Na 3 tot 4 weken is niemand meer besmettelijk en zijn we een stuk dichter bij groepsimmuniteit. De corona stormvloedkering is dan nog niet waterdicht, maar er zijn wel flinke vorderingen gemaakt. Ik gooi het gewoon eens in de groep: een deltaplan corona groepsimmuniteit.

Hier het fragment waar het bovengenoemde citaat uitkomt (vanaf 4:45).

P.S. Enkele weken geleden opperde ik iets dergelijks ook al.

Beter coronabeleid voor jongeren in de zomervakantie

Grappig hoe ik het volledig met de gasten eens kan zijn over de feiten en de essentiële uitdaging van het corona beleid… en toch tot een compleet andere conclusie kom over de beste vorm van het beleid.

Waar we het over eens zijn: (1) jongeren hebben (nagenoeg) niks te vrezen van het virus, (2) ouderen en mensen met een verzwakt immuunsysteem lopen het grootste gevaar.

De essentiële uitdaging van het coronabeleid hoort dan ook te zijn hoe je de laatstgenoemde groep het beste kan beschermen met minimale schade voor de rest.

Sjaak De Gouw, Jan Kluytmans en Hubert Bruls constateren dat jongeren op de campings de regels aan hun laars lappen en willen hen nog meer op het hart drukken om toch de regels te volgen. Mijns inziens is de slagingskans hiervan minimaal en werkt het averechts t.a.v. de essentiële uitdaging.

Hier mijn alternatieve Omdenken voorstel: isoleer die jongeren tenminste vier weken op de jongerencampings en laat ze flink feestvieren. (Onder de jongeren is hier vast ruimschoots draagvlak voor 😀.) Wanneer er besmettelijke jongeren aanwezig zijn, zullen die de anderen ook besmetten tijdens de eerste week. (Kans op ernstige gevolgen is nihil zolang er geen jongeren met een verzwakt immuunsysteem aanwezig zijn.)

Omdenken: van een probleem een feit maken, en van een feit een kans.

Na de vierde week zijn zowel de incubatieperiode als de besmettelijke duur verstreken en is (bijna) niemand meer besmettelijk. Dit kan bevestigd worden met een coronatest. De jongeren kunnen nu veilig terug de buitenwereld in… mét de gewenste toegenomen groepsimmuniteit (T-cellen en eventueel antilichamen). Jongeren blij, anderen beschermd.

De groepsimmuniteit remt de toekomstige verspreiding van het virus en biedt allerlei kansen om in de toekomst de maatschappij draaiende te houden en toch de kwetsbaren te beschermen.

Een ‘probleem’ kan zijn dat er momenteel te weinig besmettelijke jongeren aanwezig zijn om de groepsimmuniteit te doen toenemen, maar in dat geval is er ook geen geldige reden om ze te dwingen zich aan de regels te houden (zolang ze geïsoleerd zijn op de jongerencampings).

Als de jongeren nu een leuke zomervakantie hebben, is het voor hen tijdens het griepseizoen makkelijker om zich in te houden. En als ze inmiddels immuun zijn is het onnodig dat zij zich dan inhouden.

Op1: ‘Opschaling COVID-19’

De overheid wil structureel meer IC-bedden, maar bedden zijn geen oplossing zonder het benodigde personeel. Probleem: er is al personeelstekort, animo om in de zorg te gaan werken laat te wensen over, opleiden van (volledig) nieuw personeel doe je niet binnen enkele maanden.

We moeten zorgen dat niet zoveel mensen (tegelijkertijd) op de IC komen (vanwege COVID-19, maar ook andere aandoeningen). Enkele maatregelen dragen daar al aan bij zoals de basismaatregelen, testing & tracing & isolating, vroegwaarschuwing via rioolwateranalyse, etc.

Er zijn echter nog vele effectieve maatregelen met minimale of zelfs per saldo NEGATIEVE kosten, geen risico’s en POSITIEVE bijwerkingen, die zelden tot niet genoemd worden. Vanzelfsprekend gaat het hier om ventileren, luchtbehandeling, buitenactiviteiten. Maar er zijn ook allerlei andere maatregelen:

  • Voldoende slaap
  • Chronische stress vermijden
  • Overgewicht, hart- en vaatziekten, diabetes vermijden/omkeren door zo min mogelijk bewerkt voedsel te eten en drinken (zie bijvoorbeeld de site Keer Diabetes2 Om) en intermitterend vasten
  • Voldoende lichaamsbeweging
  • Vitamine D bloedwaarde op peil brengen (door tijd in de zon door te brengen en/of supplementeren)
  • Niet roken
  • Mondkapje dragen in openbare binnenruimte om ANDEREN te beschermen
  • Kwetsbaren beter beschermen

Gerelateerde video:

P.S. Over stress heb ik al eens geschreven: Stress, Portrait of a Killer

Interessant debat tussen Andreas Voss en Maurice de Hond

Fijn dat Andreas Voss, hoogleraar infectiepreventie en lid van het Outbreak Management Team (OMT), inmiddels erkent dat corona besmetting ook via de lucht plaatsvindt en dat ventileren, luchtbehandeling en naar buiten gaan dus essentieel zijn.

Twee voorbeelden hoe moeilijk het is om juiste conclusies te trekken uit beperkte informatie en hoe gauw je de mist in gaat:

  • Volgens Voss blijkt uit bron- en contactonderzoek dat (de laatste tijd) de meeste besmettingen in de huiselijke omgeving plaatsvinden. Maar dat is ook nogal wiedes als iedereen voortdurend thuis blijft en de basisregels volgt in het openbaar. Als de besmettingen nergens anders plaats kunnen vinden, blijft alleen de huiselijke omgeving over.
  • Maurice heeft elders genoemd dat er geen bewijs bestaat dat corona via grote druppels overgedragen wordt. Dat zou kunnen, maar als iedereen strikt aan physical distancing doet, kan overdracht door grote druppels ook haast niet plaatsvinden. Pas als iedereen stopt met physical distancing, kunnen we een betere indicatie krijgen wat de rol van grotere druppels is.

NB: De huiselijke omgeving op zichzelf toont niet aan welke besmettingsroutes wel en welke geen rol gespeeld hebben. Mensen zijn dichter bij elkaar, dus ze kunnen elkaar besmetten via direct contact en grote druppels. Ze raken spullen aan die de ander aangeraakt heeft, dus besmetting kan indirect zijn verlopen via voorwerpen en oppervlakken. Ze ademen ook elkaars lucht in, dus besmetting kan ook door de lucht hebben plaatsgevonden.

Continue reading →

Ab Osterhaus onderschrijft rol aerosolen en belang ventileren

Fijn dat ook vooraanstaande experts als viroloog Ab Osterhaus nu benadrukken dat adequaat ventileren cruciaal is om besmetting van het coronavirus te voorkomen. Hoogleraar bouwfysica Bert Blocken beaamt dit in het fragment.

Het is op zijn zachtst gezegd betreurenswaardig dat de aanbeveling nu pas komt, aangezien we het belang van ventileren in 1918 ook al wisten. Bovendien heeft men er in Japan wel op gewezen. (Zie @mauricedehond.)

Hoe dan ook, hulde dat het nu alsnog genoemd wordt. Hopelijk wordt het snel overgenomen in de aanbeveling van het RIVM. Het vereist een gezond ego om een fout toe te geven en verder te gaan met een betere koers.

In tijden van crisis en grote onzekerheid heb je als leider niet de luxe om te wachten tot al het wetenschappelijk bewijs binnen is. Dan moet je in het bijzonder maatregelen treffen die minimale kosten en risico’s hebben, maar wel een grote potentiële opbrengst. (Baat het niet dan schaadt het niet.)

Ventileren valt hier precies onder. Het kost (bij warm weer) haast niks, maar spaart potentieel heel veel levens. Een lockdown daarentegen is sociaal en economisch gezien peperduur. (Ik beweer niet dat de lockdown fout was, maar wel dat ventileren eerder aanbevolen had moeten worden, ook bij onvoldoende wetenschappelijk bewijs.)