Professor Alpha Fowler en anderen hebben een onderzoek gedaan naar de behandeling van patiënten met levensbedreigende bloedvergiftiging en longontsteking.

De vitamine C-groep kreeg standaardzorg in combinatie met hoge dosis vitamine C die via een infuus rechtstreeks in een ader gespoten werd (intraveneus). Deze vorm van toediening heeft als voordeel dat het supplement uitstekend opgenomen wordt in het lichaam. De controlegroep kreeg standaardzorg met een placebo.

Als je kijkt naar onderstaande grafiek, was het onderzoek een daverend succes. Toen de vitamine C toediening volgens het onderzoeksprotocol stopte na 4 dagen, was ‘slechts’ 4% van de vitamine C-groep overleden. Van de controlegroep overleed ruim 19%. Vitamine C leidde dus tot een afname in sterfte van maar liefst 78%!

Na dag vier verkleint het verschil in sterfte. Dit wijst erop dat als de vitamine C toediening langer voortgezet was, het verschil in sterfte op dag 28 aanzienlijk groter was geweest dan in dit onderzoek. Mensen met bloedvergiftiging en longontsteking zijn echt doodziek. Net zoals je niet na 4 dagen de mechanische beademing uit zet, zo moet je ook niet na 4 dagen stoppen met de toediening van vitamine C.

Het vreemde is dat als je de samenvatting van het artikel leest, het lijkt alsof vitamine C helemaal geen verbetering opgeleverd heeft.^[1] Er wordt met geen woord gerept over de dramatisch afgenomen sterfte. Hoe zit dat? Prof. Fowler legt het hier uit.

JAMA wilde het artikel wel publiceren, maar alleen als een zogenaamde ‘negative trial’, oftewel een behandeling die niet werkt. Ze dwongen Fowler te zeggen dat hij het gebruik van vitamine C ontraadde. Dat deed hij met tegenzin, maar dan wel met de toevoeging, “tot een groot fase 3 onderzoek afgerond is”.

JAMA dwong de auteurs ook om de mSOFA (modified Sequential Organ Failure Assessment) score zodanig te berekenen dat de score van overleden van patiënten niet meegewogen werd. Daardoor lijkt de behandeling veel minder werkzaam dan het geval is.

Waarom zou JAMA zoiets willen? Waarom schreeuwen ze geen Eureka? Dat legt prof. Fowler ook uit. De medicijnen voor de behandeling van septische schok kosten $20.000 PER DAG! Een flesje vloeibare vitamine C kost $80. Iedere patiënt die vitamine C krijgt, hoeft 4 dagen korter behandeld te worden, dus per patiënt loopt Big Pharma $80.000 mis.

Maar, uh, de wetenschappelijke tijdschriften zijn toch onafhankelijk van Big Pharma? En wetenschap is toch een heel pure bezigheid waarbij het alleen draait om de Waarheid? Nee joh, dat is een sprookje. Zo hoort het te zijn, maar zo is het niet.

De invloed van Big Pharma is als een uitgezaaide kwaadaardige tumor. Ze zijn overal, inclusief de medisch wetenschappelijke tijdschriften. Hun primaire doel is niet om mensen te genezen (of veel beter: om ze optimaal gezond te houden en ziekte te voorkomen), maar om geld aan ze te verdienen.

Stof tot nadenken:

• Hebben we toevallig op dit moment te maken met een ziekte waarbij patiënten met een zware longontsteking op de IC liggen? Zouden zij baat hebben bij hoge doses intraveneuze vitamine C (HDIVC)? Zou het wenselijk zijn als patiënten 4 dagen korter op de IC liggen? Wordt HDIVC momenteel al toegepast in de Nederlandse ziekenhuizen, zowel op de klinische afdelingen als op de IC? Zo ja, bravo! Zo nee, welke geldige reden is er om dat niet te doen? HDIVC is veilig, goedkoop, beschikbaar en het werkt fantastisch. Er is dus geen reden om het niet te gebruiken.
• Als vitamine C fantastisch goed werkt op de IC, zou het dan wellicht eerder in het ziekteproces ook fantastisch goed werken? Zou het kunnen zijn dat hoe eerder je het gebruik, hoe beter nadelige uitkomsten voorkomen kunnen worden?

Voetnoten

[1] Effect of Vitamin C Infusion on Organ Failure and Biomarkers of Inflammation and Vascular Injury in Patients With Sepsis and Severe Acute Respiratory Failure: The CITRIS-ALI Randomized Clinical Trial (JAMA. 2019; Alpha Fowler et al.)