Bulgarije gaat zelfs nog een stap verder in de goede richting, want zij maken Huvemek (de lokale merknaam van het middel dat ivermectine bevat) zelfs zonder recept verkrijgbaar. Deze keuze past bij het uitstekende veiligheidsprofiel van dit medicijn.
Het artikel meldt dat de Bulgaarse bevolking in lange rijen staat om het middel te kopen.
Er kan absoluut geen redelijke twijfel meer bestaan dat versterking van ons immuunsysteem (met o.a. vitamine D) en zo vroeg mogelijke behandeling met veilige, werkzame, goedkope en beschikbare middelen (zoals ivermectine, hoge doses vitamine C, zink en quercetine) met onmiddellijke ingang deel uit horen te maken van het beleid.
De behandelgroep gebruikte hiervoor sterk verdunde jodiumoplossing (10x verdunde Betadine); de controlegroep gebruikte lauw water. Essentieel is dat de behandeling zo vroeg mogelijk na aanvang van de klachten start.
Resultaten van het onderzoek: 88% lagere sterfte, 86% minder behoefte aan ziekenhuisopname, sterk verkorte duur van besmettelijkheid.
Behandeling met jodium leidde niet tot problemen met schildklierhormonen. Wie daar bang voor is, kan de oplossing nog tenminste 4x verdunnen zonder dat deze slechter werkt (wel is dan langere contacttijd vereist).
De auteurs van het artikel concluderen: “Toediening van 1% povidon-jodium als mondspoeling/gorgelwater, neus- of oogdruppels is een simpele, snelle en goedkope oplossing bij het verminderen van COVID-19 mortaliteit (=sterfte) en morbiditeit (=ernstige ziekte).”
Het was uiterst eenvoudig om deze behandeling en de uitkomst zelf te bedenken m.b.v. de volgende informatie:
Jodium is een uitstekend antiseptisch middel tegen o.a. alle bacteriën en virussen (inclusief het nieuwe coronavirus) dat al ruim 150 jaar voor o.a. desinfectie gebruikt wordt.
Jodium is heel veilig en wordt heel goed verdragen in normale doses.
Het virus bevindt zich in het begin van de ziekte meestal in de bovenste luchtwegen (vandaar ook de monsterafname van de PCR-test in de keelneusholte), dus kan daar in die fase eenvoudig bestreden worden.
Het is het OMT en kabinet vergeven dat ze dit zelf niet bedacht hebben. Wat hen niet vergeven is, is dat ze met deze oplossing bijna zeker hetzelfde zullen doen als met alle andere onschadelijke en werkzame oplossingen die hen eerder op een presenteerblaadje aangereikt zijn, namelijk niks. Ze zullen het volledig negeren terwijl ze maar blijven jammeren dat er “geen alternatief” is.
Als een zeldzame goede journalist erop aandringt, zullen OMT en kabinet een reden vinden om deze oplossing af te wijzen. De oplossing zal volgens hen bijvoorbeeld niet voldoende veilig, werkzaam en/of bewezen zijn. Vervolgens zullen ze doorgaan met hun dictatoriale, draconische en desastreuze beleid dat veel minder veilig, werkzaam en bewezen is.
Waarom zal jodium waarschijnlijk niet geadviseerd worden? Een gedeeltelijke verklaring is dat het niet patenteerbaar is en dus niet erg winstgevend kan zijn. De winstgevendheid van oplossingen blijkt een belangrijker criterium te zijn dan noodzaak, veiligheid/onschadelijkheid en werkzaamheid.
Is het cynisch van mij om dit te schrijven? Zeker! Is het waar? Absoluut. Wie de woorden van de beleidsmakers en -adviseurs negeert en kijkt naar hun gedrag, komt tot dezelfde conclusie.
P.S. Een van de vele voordelen van jodium is dat het universeel is. Het werkt tegen de Britse variant, maar ook de Zuid-Afrikaanse, Braziliaanse, Nigeriaanse, en alle varianten die ongetwijfeld nog zullen komen. Het werkt ook tegen influenza, rhino, RSV en andere virussen en bacteriën, dus je hoeft niet eens een (PCR) test te doen vóór de behandeling te starten. De behandeling werkt zo goed, dat profylaxe m.i. zelden nodig is. (Een gezonde leefstijl, voeding en vitamine D blijven vanzelfsprekend verstandig.) Wie klachten heeft doet de behandeling, wie geen klachten heeft doet dat niet.
Wie wil ruim 236.000 euro beloning ontvangen? Het enige dat je hoeft te doen is als eerste het nieuwe coronavirus (SARS-CoV-2) te isoleren inclusief volledige genetische code. Huh?! Was dat niet al lang gedaan dan? Schijnbaar niet.
Sommigen zijn nu woest op mij. “‘Iedereen’ weet toch van het nieuwe coronavirus en hoe deze COVID-19 veroorzaakt?! Het staat tenslotte in de naam: COrona VIrus Disease-19!” Maar dat is gewoon een naam. Het had ook WUVID-19 kunnen zijn: WUhan VIrus Disease-19.
Als jij zo zeker weet dat er een nieuw coronavirus is en dat uitsluitend dit virus deze specifieke ziekte veroorzaakt, waarom bewijs je het dan niet gewoon? Lever het waterdichte bewijs in bij Samuel Eckert en ontvang je beloning. Ik kan het bewijs niet leveren, maar als jij het kan, gun ik je de beloning van harte.
Ik begrijp dat nog niemand tot nu toe het bewijs geleverd heeft, anders was de beloning niet meer beschikbaar. Het lijkt mij dat de beloning hoog genoeg is om het bewijs te leveren als je ertoe in staat bent. Dat het bewijs niet ingediend is, moet dan komen omdat niemand het heeft.
En als niemand het bewijs heeft, wat zijn we dan helemaal aan het doen met massaal testen en draconisch beleid dat steeds gerechtvaardigd wordt op basis van testresultaten en modellen die je kunt laten voorspellen waar je zin in hebt?
NB: Steeds wordt de dubbelzinnige term ‘de cijfers’ gebruikt, waardoor niemand weet welke cijfers je precies bedoelt, laat staan waar die cijfers precies op gebaseerd zijn en hoe relevant ze zijn.
Noot aan alle ‘fact checkers’: wat ik hierboven beschrijf bestaat ten dele uit feiten die niemand disputeert, zoals de naamgeving van een ziekte. Waar wel grote onenigheid is, is de vraag die ik gesteld heb (en twijfelend beantwoord heb). Maar vragen stellen is toch geen misinformatie of misdaad, of wel soms? Dat het een onwelkome vraag (voor sommigen) betreft, verandert daar niks aan, toch? Als het tegenwoordig ook al strikt verboden is om (onwelkome) vragen te stellen, in wat voor maatschappij zijn we dan beland?
Voor de duidelijkheid: ik disputeer niet dat er in sommige landen in 2020 wat meer mensen zijn overleden dan gemiddeld. Ik disputeer ook niet dat sommigen ernstig ziek geworden zijn, misschien wel ernstiger en vaker dan in een gemiddeld jaar. Maar waar is (bijna) waterdicht aangetoond (middels Kochs postulaten) dat dit door een nieuw coronavirus komt?
Dat iemand ziek is en positief test is geen geldig bewijs, want er zijn ook talloze mensen die wél positief testen maar níet ziek zijn en ook niet ziek worden. Het kan aan mij liggen, maar ik ben zelfs geen overtuigend bewijs tegengekomen dat overtuigend aantoont dat een positieve corona PCR-test ook maar enig verband heeft met (ernstige) ziekte.
Ik ben wél overtuigend bewijs tegengekomen dat een hoge virusload (=hoeveelheid genetisch materiaal in afgenomen monster) verband houdt met een hogere kans op actief virus, maar (1) betreft dat ook het nieuwe coronavirus en (2) houdt die hoge virusload ook verband met een hogere kans op ernstige ziekte en sterfte?
Sommigen hebben een torenhoge virusload, maar geen klachten. Wellicht zijn er andere factoren, zoals vitamine D bloedwaarden, die behoorlijk goed verklaren waarom sommigen niet ziek worden en anderen wel? Zou het wellicht goed zijn om daar iets mee te doen?
Ben ik er voorstander van om niks te doen tot er perfect bewijs is? Nee! Ik ben voorstander van de advisering van onschadelijke maatregelen die positieve bijwerkingen hebben en waarvan een normaal onbevooroordeeld praktisch ingesteld mens dat zich goed geïnformeerd heeft, geen redelijke twijfel kan hebben dat deze werkzaam zijn. Dat is o.a. ventilatie, optimale luchtvochtigheid, vitamine D, en een gezonde leefstijl en voeding.
Wat extra voorzorgsmaatregelen in acht nemen bij contacten met de hoogrisicogroep (mits gewenst door de betreffende persoon) is ook geen gek idee, ongeacht de ziekmaker. Je eigen risico wat verlagen middels een gezonde leefstijl en voeding, helpt ook.
Wie toch ziek wordt, krijgt zo vroeg mogelijk een behandeling aangeboden met onschadelijke middelen die wel werkzaam zijn. De combinatietherapie kan bijvoorbeeld bestaan uit zink en quercetine, hoge doses vitamine C, ivermectine, enzovoort. (Er leiden meer wegen naar Rome, dus andere behandelingen kunnen net zo veilig en werkzaam zijn.)
Voor deze behandeling is het irrelevant hoe je deze specifieke infectieziekte precies noemt en door welk virus of andere oorzaak hij precies ontstaat. Hij werkt net zo goed.
Claim hier je beloning: https://samueleckert.net/isolat-truth-fund/. Als je dat niet kunt, wees dan s.v.p. deel van de oplossing die als volgt gedefinieerd hoort te zijn: het maximaal voorkomen van onnodige ernstige ziekte en sterfte (en daarmee ook belasting van de zorg) tegen minimale maatschappelijke schade.
De oplossing is dus NIET het maximaal platslaan van een virus met een heel beperkte gereedschapskist (wel lockdown, avondklok, massaal testen, maar geen ventilatie, versterking van het immuunsysteem, vroegbehandeling, enzovoort) en ongeacht de maatschappelijke en economische kosten.
Louis Gossett, die als acteur een Oscar won voor zijn rol als sergeant Emil Foley in de film An Officer And A Gentleman, kreeg eind december COVID. Hij kon niet lopen, zo ziek was hij. Steunbetuigingen kwamen massaal binnen, en ook werd hij gewezen op ivermectine.
Gossett was wanhopig en dacht “Ik heb niks te verliezen” (#GezondVerstand), dus hij vroeg zijn arts een recept uit te schrijven voor dit medicijn. Deze werkte gelukkig mee (#PuttingPatientsFirst), wat alles behalve vanzelfsprekend blijkt te zijn (#PuttingPatientsLast).
Nadat Gossett het medicijn genomen had, knapte hij weer op. Hij is nog niet helemaal de oude, maar herstelt elke dag wat en dankt zijn leven aan ivermectine.
Ivermectine werkt uitstekend in alle fases van het ziekteproces, van profylaxe tot op de IC. Zelfs velen met langdurige klachten hebben er baat bij gehad. Bij voorkeur wordt het meteen na aanvang van de klachten genomen. Het is tevens veilig, goedkoop, en onmiddellijk beschikbaar in grote hoeveelheden.
Hoe lang moet deze schandalige maatregelencrisis nog doorgaan? Hoeveel mensen moeten nog onnodig lijden en sterven door de starheid van de autoriteiten? Hoeveel meer maatschappelijke en economische schade mogen de autoriteiten nog veroorzaken voordat het volk het niet meer pikt? Genoeg is genoeg!
P.S. Het is niet onwaarschijnlijk dat YouTube de video binnen afzienbare tijd censureert. Mocht dat gebeuren, dan kan hij ook op Rumble bekeken worden en zelfs met Nederlandse ondertiteling.
Michael Vukovic en zijn vrouw Angela kregen eind september 2020 COVID19. Vooral Angela, die al een verzwakt immuunsysteem had vanwege o.a. kanker, werd ogenblikkelijk ernstig ziek.
Zij startten beide meteen met het protocol dat de Australische arts Thomas Borody adviseert. Dat betreft een combinatiebehandeling van zink, doxycyline en ivermectine, en staat ook wel bekend als het Borody protocol. (De naam ZIVERDO wordt ook gebruikt: Zink, IVERmectine, DOxycycline.)
Michael zegt, “The minute I gave it to her, the improvement was amazing”.
Dit soort berichten van een groot en snel positief effect van ivermectine ben ik al veel vaker tegen gekomen. (Tegelijkertijd zijn mij geen berichten van negatieve bijwerkingen bekend.) Je kan mij niet wijs maken dat dit toeval betreft of een placebo effect. Ernstig zieke patiënten worden niet uit zichzelf binnen een halve dag dramatisch beter. Als dat toch (stelselmatig) gebeurt, moet dat door de behandeling komen.
Michaels huisarts, Peter Lewis, voelt zich behoorlijk op zijn gemak met deze behandeling op basis van berichten van werkzaamheid uit Bangladesh (waar hij zelf ook lesgeeft) en het goede veiligheidsprofiel van de medicijnen. Hier spreekt een man met gezond verstand.
Als (1) een behandeling bijna zeker veilig (en goedkoop en beschikbaar) is en (2) het beste alternatief van niks doen erg onaantrekkelijk is, dan eist een normaal gezond mens geen overweldigend wetenschappelijk bewijs, zeker niet in een dringende situatie.
De presentator vraagt aan Michael of hij het gebruik van het Borody protocol aanbeveelt. Michael antwoordt met een volmondig ‘ja’, want het is tenslotte vele malen beter dan niks doen, zeker voor de hoogrisicogroep. Hij heeft natuurlijk volkomen gelijk.
Het is schandalig dat in Nederland geen vroege combinatiebehandeling aangeboden en geadviseerd wordt met veilige, werkzame, goedkope en beschikbare medicijnen en voedingssupplementen. Wij laten patiënten onnodig lijden en sterven met afwezigheid van perfect bewijs als slap en oliedom excuus. Ook de maatschappij, economie en democratie lopen kolossale onnodige schade op. Foei!
De reguliere en (bestaande) sociale media helpen weinig en schaden wel door levensreddende informatie te negeren of censureren. Zelfs artsen die deze informatie delen worden onterecht zwart gemaakt, geïntimideerd, ontslagen, buitengesloten, gecensureerd of compleet van mediaplatformen verbannen. Foei!
Vanuit korte termijn eigenbelang is dit wellicht een begrijpelijke beslissing van de media, politici en andere betrokkenen. Zij willen hun baan veilig stellen, kritiek vermijden en/of genieten van het machtsgevoel en de aandacht, maar het blijft schandalig.
De autoriteiten praten hun gedrag goed met het excuus dat ze de bevolking willen beschermen tegen potentieel gevaar (zoals een virus of de negatieve bijwerkingen van medicijnen en supplementen), maar wat ze echt doen is de bevolking per saldo juist enorm schaden met hun beleid.
De essentie van deze schandalige en onnodige crisis is niet een virus, maar de maatregelen: het opdringen van hooguit matig werkende en disproportionele maatregelen die veel meer kwaad doen dan goed, en het tegenwerken van onschadelijke maatregelen die enorm werkzaam zijn.
Iedere burger draagt een verantwoordelijkheid. Ofwel je staat erbij en doet niks, ofwel je maakt het erger, ofwel je maakt deel uit van de best mogelijke oplossing. Hoe dan ook, je zult moeten leven met wat jij (niet) gedaan hebt.
De samenvatting van het wetsvoorstel is als volgt: “Vereist dat een COVID-19-vaccin wordt toegediend in overeenstemming met het COVID-19-vaccinatieprogramma van het ministerie van Volksgezondheid en verplicht vaccinatie in bepaalde situaties.”
Hier staat een juridische analyse door advocaten, inclusief precedenten. Het artikel benadrukt dat het woord ‘shall’ duidt op ‘moet’. Als het Amerikaanse ministerie van Volksgezondheid besluit dat er onvoldoende immuniteit is, dan moet de staat New York de bevolking gedwongen vaccineren.
Voor de duidelijkheid: het gaat hier niet om een vaccin dat zich over een periode van decennia bewezen heeft als veilig en werkzaam, maar een experimenteel vaccin waarvan sommige uitvoeringen gebaseerd zijn op de totaal nieuwe messenger RNA-technologie die nooit eerder succesvol op mensen is toegepast.
Het is onmogelijk om te voorspellen wat de bijwerkingen op lange termijn kunnen zijn en het is niet eens goed onderzocht wat de bijwerkingen op korte termijn kunnen zijn, aangezien grote bevolkingsgroepen uitgesloten zijn van de wetenschappelijke onderzoeken.
De ruwe onderzoeksgegevens zijn niet openbaar, dus onafhankelijke wetenschappers kunnen deze niet onderzoeken. We moeten vertrouwen op persberichten van farmaceutische bedrijven die zich keer op keer als onbetrouwbaar hebben bewezen.
Vitamine C speelt een essentiële rol bij diverse lichaamsfuncties, waaronder het bestrijden van infecties. Alle zoogdieren met uitzondering van mensen, apen, cavia’s en fruitvleermuizen, kunnen zelf vitamine C aanmaken. De laatstgenoemde groep moet het van buiten aangeleverd krijgen.
Wie ziek is, heeft op dat moment heel veel meer nodig dan op andere momenten. Hoe zieker je bent, hoe meer je nodig hebt. De lichamen van andere zoogdieren schroeven de aanmaak op die momenten drastisch op, maar wij moeten het op de een of andere manier binnen zien te krijgen om zo snel en goed mogelijk te genezen.
Wie heel vers en gezond eet, kan onder normale omstandigheden mogelijk voldoende binnen krijgen via voeding. Bij ernstige ziekte en stress is de behoefte van het lichaam echter zo groot, dat het met voeding alleen niet snel genoeg aangevuld kan worden. Omdat het wateroplosbaar is, kan ons lichaam ook geen grote hoeveelheden opslaan, dus bij ziekte zijn de voorraden snel op.
Vitamine C kan aangevuld worden via orale supplementen zoals tabletten, capsules, poeders of gels. Volgens dr. Robert Cathcart hangt de maximale hoeveelheid die je kunt absorberen (‘darmtolerantie’) o.a. af van je gezondheidsstatus: de limiet ligt bij ziekte fors hoger dan bij gezondheid.
Het voordeel van intraveneus (=in een ader) toegediende vitamine C, is dat het 100% geabsorbeerd wordt, ogenblikkelijk beschikbaar is, en haast in onbeperkte hoeveelheden toegediend kan worden zonder gevaar op overdosis.
Tot voor kort dacht ik altijd dat vitamine C gezond voor je is, maar niet meer dan dat. Hoe meer ik me echter in de literatuur verdiep, hoe meer ik tot de conclusie kom dat het een enorm krachtig (en dikwijls onbenut) gereedschap is bij ziekte. Wetenschappelijke literatuur en experimenten bevestigen dit.
Voor optimale resultaten bij een infectie, is het essentieel om ten eerste voldoende hoge doses te nemen (meerdere grammen, tientallen grammen, of nog veel meer per dag) en ten tweede de doses maximaal te spreiden. Wie nog klachten ervaart, heeft waarschijnlijk te weinig genomen en/of de doses onvoldoende gespreid.
DISCLAIMER: Informatie voor educationele doeleinden; GEEN medisch advies.
In een verpleeghuis in Colombia kregen begin augustus, 59 bewoners COVID19. Wereldwijd hebben dit soort uitbraken tot grootschalige sterfte geleid, omdat de bewoners tot de extreem hoogrisicogroep behoren vanwege hun leeftijd en onderliggende aandoeningen.
Van de 59 besmettingen overleed echter niemand en zelfs niemand hoefde op de IC opgenomen te worden! Waar werd die goede uitkomst door veroorzaakt? Alle bewoners kregen ogenblikkelijk een combinatietherapie van veilige, werkzame, goedkope en beschikbare medicijnen. Het betrof in dit geval ivermectine, nitazoxanide en aspirine (werkt o.a. stollingsremmend, ontstekingsremmend en pijnstillend).
Was het niet roekeloos om deze mensen medicijnen aan te bieden die zich over vele decennia en miljarden doses als veilig en onschadelijk hebben bewezen? Was het niet beter geweest om iedere behandeling strikt te verbieden totdat ‘perfect’ wetenschappelijk bewijs beschikbaar is? Zijn de betreffende artsen geen kwakzalvers die vervolgd moeten worden vanwege het bieden van keuzevrijheid? Nee, nee, en nee.
De betrokkenen realiseerden zich donders goed dat zij de luxe van tijd niet hebben. Als over maanden of jaren het perfecte wetenschappelijke bewijs eindelijk binnen is, zijn de patiënten al lang overleden aan deze ziekte.
De betrokkenen hebben het minst slechte gedaan met de kennis en middelen die op dat moment beschikbaar waren. De patiënten verkeerden in een acute levensbedreigende situatie en kregen middelen aangeboden die zeker veilig en waarschijnlijk werkzaam zijn. Goede (maar niet ‘perfecte’) kennis over de noodzaak, veiligheid en werkzaamheid was op dat moment al beschikbaar, ook in relatie tot COVID19.
Het is zeker niet laakbaar om medicijnen aan te bieden die (bijna zeker) onschadelijk zijn en mogelijk helpen, maar het is wel laakbaar om dat niet te doen. De patiënt en/of diens familie dient volledig geïnformeerd te worden over de voor- en nadelen, kansen en beperkingen, en onzekerheden. Vervolgens moeten zij zelf kunnen kiezen welke behandeling het wordt.
Iedere patiënt heeft recht op toegang tot de best beschikbare opties, ook als opties (nog) niet ‘perfect’ wetenschappelijk onderbouwd zijn. Het is tenslotte hun leven, niet dat van de arts of de bureaucraten. Het lijkt mij dat de meesten deze keuzevrijheid niet alleen op prijs stellen, maar zelfs essentieel vinden.
Sommigen willen dat hun arts voor hen beslist. Anderen overwegen alleen opties die ‘perfect’ wetenschappelijk bewezen zijn. Dat is prima, maar het blijft hun keuze.
Artsen horen zich dienstbaar op te stellen, maar hoeven wat mij betreft echt niet overal aan mee te werken, zoals bij een patiënt die een (peperdure en giftige) chemokuur eist als behandeling tegen een lichte verkoudheid. Dat is hier overduidelijk niet aan de orde.
Het aanbieden van de best beschikbare behandeling(en) leidt altijd tot een vorm van succes. Als het werkt, is het leven van de patiënt gered. Mochten de genoemde medicijnen niet helpen, dan schaden ze ook niet, want ze hebben zich tenslotte als uiterst veilig bewezen en er is geen enkele reden om aan te nemen dat dat bij C19 anders zou zijn. De artsen hadden dan in ieder geval hun patiënt het maximale aangeboden.
In beide gevallen heeft de patiënt maximale regie over zijn/haar eigen leven gehad. En in beide gevallen hebben artsen wat kunnen leren. (Of ze er ook daadwerkelijk van leren, blijkt alles behalve vanzelfsprekend te zijn.) Deze kennis kunnen ze inzetten om toekomstige patiënten beter te helpen.
Het huidige behandelplan voor COVID19 is gebaseerd op therapeutisch nihilisme: de gedachte dat niks doen voorafgaand aan en tijdens de beginfase van de ziekte, het beste is. Pas als patiënten zo ziek zijn dat ze haast niet meer kunnen ademen, krijgen ze de eerste behandeling aangeboden. Dit is een kolossale blunder, zeker met alle kennis die in 2020 beschikbaar is gekomen.
Therapeutisch nihilisme berokkent patiënten groot ongemak en verslechtert hun prognose dramatisch. Ook leidt het tot zware belasting van de ziekenhuiszorg, die door bezuinigingen ook in ieder normaal griepseizoen al overbelast is. Omdat niemand een Code Zwart wil, wil een deel van de bevolking draconische maatregelen. “De maatschappij, economie en democratie worden weliswaar verwoest, maar het is een noodzakelijk kwaad,” zo is de gedachte.
De schade is niet alleen economisch en sociaal, maar ook emotioneel, want veel mensen zijn doodsbang voor o.a. ademnood en dat er mogelijk geen plek voor ze zal zijn in het ziekenhuis.
Festina lente (‘haast u langzaam’)
De medische autoriteiten ontraden of verbieden elke behandeling totdat heel zeker is dat deze ook bij COVID19 zowel noodzakelijk, veilig als werkzaam is. Men wil eerst alles bewezen zien middels grootschalig prospectief gerandomiseerde wetenschappelijk onderzoek met controlegroep.
Deze houding is volledig fout, want we hebben de luxe niet om vele maanden of jaren te wachten tot de geëiste perfecte gegevens eindelijk beschikbaar zijn (als het onderzoek überhaupt ooit uitgevoerd wordt). Bovendien is er in de meeste gevallen al overvloedig wetenschappelijk bewijs aanwezig, maar dat wordt niet bekeken of om de domste redenen afgewezen. Het is nooit zeker genoeg voor ze en er moet altijd gewacht worden op meer en beter onderzoek.
Als een behandeling bijna 100% zeker onschadelijk is en er tenminste redelijk bewijs van werkzaamheid is, moet deze ogenblikkelijk ingevoerd worden, zeker als het best beschikbare alternatief uiterst onaantrekkelijk is. Tegelijkertijd moet monitoring plaatsvinden (net als bij de vaccinatiecampagne gebeurt) en moet wetenschappelijk onderzoek uitgevoerd worden.
We moeten niet wachten op perfect bewijs, maar steeds het beste doen met de kennis en middelen die op dat moment beschikbaar zijn. Protocollen kunnen en moeten regelmatig aangepast worden op basis van voortschrijdend inzicht. Bijstellen is helemaal niet erg, maar wachten met invoeren wel.
“A good plan violently executed now is better than a perfect plan executed next week.” — Generaal George S. Patton
Zorgcapaciteit verhogen is moeilijk; zorgvraag verlagen is makkelijk
De grote bottleneck in deze crisis is de ziekenhuiscapaciteit, specifiek het zorgpersoneel. Het is valt niet mee om deze capaciteit snel drastisch te verhogen, omdat het moeilijk is om snel veel personeel te rekruteren en op te leiden. De politieke wil lijkt ook te ontbreken, want personeel kost geld en zo meteen gaat het personeel zich nog vervelen.
Wat wel snel en eenvoudig kan, is de behoefte aan ziekenhuiszorg drastisch verlagen. Onderstaand behandelplan is een mogelijkheid om dat doel te bereiken.
De tekst loopt door onder de afbeelding
In het minieme kansje dat een genoemde behandeling toch niet blijkt te werken tegen COVID19, kan deze altijd gestopt worden. Er is dan niks verloren, want de behandeling is toch onschadelijk. Aangezien de meeste onderdelen positieve bijwerkingen hebben, is het alsnog wenselijk geweest.
Vroeg en intensief behandelen
COVID19 is net als alle andere luchtweginfecties vrij goed en veilig te behandelen, mits intensieve behandeling maar zo vroeg mogelijk start. Het is net als een brand die makkelijk te blussen is in de beginfase en met voldoende water. Als gewacht wordt tot het hele gebouw in brand staat, is de brand niet alleen veel moeilijker te blussen, maar is forse schade gegarandeerd. Dat moet dus voorkomen zien te worden.
Voor alle ziekten geldt dat vroeger behandelen altijd beter is, mits onschadelijke behandelingen beschikbaar zijn. (Voorkomen is nóg beter.) Dat is bij C19 niet anders. Met de juiste behandeling hoeft bijna niemand in ziektefase 3 terecht te komen.
Als we COVID19 patiënten laten verslechteren tot ze in het ziekenhuis opgenomen moeten worden, resteren alleen maar slechte opties met mogelijke lichamelijke schade en psychologische trauma’s. In maart vorig jaar wisten we wellicht niet beter, maar nu is de kennis ruimschoots aanwezig.
Afsluiting
Therapeutisch nihilisme is totaal onnodig en ongerechtvaardigd, want er zijn aanzienlijk betere alternatieven voorhanden, zoals bijgevoegd plan. Alle behandelingen in dit protocol (op hygiëne van de bovenste luchtwegen na) zijn gebaseerd op uitvoerig wetenschappelijk bewijs en gevalideerd door vooraanstaande experts en artsen met vele decennia ervaring. Ik heb de behandelingen niet bedacht, alleen verzameld en gecombineerd.
Alle genoemde maatregelen zijn veilig, onschadelijk, goedkoop, ogenblikkelijk beschikbaar op grote schaal, noodzakelijk en werkzaam. We kunnen het ons niet veroorloven om er niet ogenblikkelijk mee te starten, omdat het beste alternatief desastreus is.
Artsen in Wuhan concludeerden een jaar geleden dat behandeling met Hoge Doses IntraVeneus (=rechtstreeks in een ader) toegediende Vitamine C (HDIVC) uitstekend werkt bij COVID19. Patiënten herstelden aanzienlijk sneller en het sterftepercentage lag aanzienlijk lager. Dit is geen verrassing voor wie bekend is met de literatuur over vitamine C.
Maar wacht! Is dat niet roekeloos? Hadden ze het supplement niet eerst strikt moeten verbieden tot er gerepliceerd peer-reviewed grootschalig prospectief dubbelblind gerandomiseerd placebogecontroleerd onderzoek beschikbaar is over de werking bij COVID19?
Nee, want er is al 80 jaar bewijs van de uitstekende veiligheid (ook bij megadoses) en werkzaamheid van voldoende hoge en gespreide doses bij infecties. Tot het tegendeel bewezen is, moeten we er vanuit gaan dat dit supplement ook bij COVID19 net zo veilig en werkzaam is.
Prettige bijkomstigheid is dat vitamine C praktisch, goedkoop en onmiddellijk beschikbaar is in nagenoeg onbeperkte hoeveelheden. Als er daarnaast empirisch (=uit de praktijk) bewijs is dat het ook bij COVID19 veilig en werkzaam is, hoort dat ruimschoots voldoende te zijn om het te adviseren.
Grondig wetenschappelijk onderzoek vergt veel doorlooptijd. Wie geconfronteerd wordt met een probleem dat zowel ernstig als dringend is, kan zich niet permitteren om op de resultaten te wachten. Dat hoeft ook helemaal niet zolang er onschadelijke middelen beschikbaar zijn die tenminste redelijk bewijs van werkzaamheid hebben.
Dr. Vladimir Zelenko zegt, “I would rather be empirically/anecdotally alive than academically dead.”
Moeten we grondig wetenschappelijk onderzoek willen? Jazeker! Moeten we dat onderzoek als de wiedeweerga opstarten voor zover dat nog niet gedaan is?[1] Absoluut! Moeten we wachten op de uitkomsten van dat onderzoek voordat we een middel adviseren? Niet als het een bekend middel betreft dat zeker onschadelijk en waarschijnlijk werkzaam is.
De bevolking hoort niet onnodig te lijden of sterven, omdat de autoriteiten eerst perfect bewijs eisen voordat ze een onschadelijke behandeling toestaan/adviseren.
Van onbekende medicijnen en vaccins moeten we aannemen dat ze onveilig en niet werkzaam zijn tot het tegendeel overtuigend bewezen is. Daarbij geldt, ‘Baat het niet, dan schaadt het mogelijk enorm’.
Goede en wijze autoriteiten eisen daarom een torenhoge bewijslast voordat nieuwe medicijnen en vaccins toegelaten en grootschalig geadviseerd worden (tenzij er echt geen beter alternatief is). Dat geldt nog meer als het middel geadviseerd wordt aan jonge gezonde mensen, die statistisch een minuscuul risico lopen ernstig ziek te worden of te overlijden.
Samengevat
De vereiste bewijslast hoort (1) evenredig te zijn met het risico van een optie en (2) omgekeerd evenredig met de schadelijkheid van het beste alternatief. (Als het risico onbekend is, neem dan aan dat het hoog is.)
Als een bekend supplement als vitamine C zeker niet schadelijk is en mogelijk/waarschijnlijk wel levens redt (bij voldoende hoge en gespreide doses), adviseer het dan, zelfs als er slechts minimaal bewijs voorhanden is of het werkzaam is bij COVID19.
Een onbekend medicijn of vaccin kan heel schadelijk zijn. Dat openbaart zich soms pas na verloop van tijd. Eis daarom maximaal bewijs van veiligheid en werkzaamheid voordat je het adviseert, zeker als er veel betere alternatieven voorhanden zijn.
Advies hoort primair gebaseerd te zijn op (1) het patiëntbelang en maatschappelijk belang, en (2) risico versus beloning. Eis minimaal bewijs als de patiënt/maatschappij niks te verliezen en alles te winnen heeft. Eis maximaal bewijs als de patiënt/maatschappij veel te verliezen (b.v. potentieel schadelijk nieuw medicijn) en weinig te winnen heeft (b.v. statistisch gering risico van ziekte).
Frank Ploegman's blog 