Het peperdure medicijn bamlanivimab tegen COVID19 is in de VS toegelaten door de Federal Drug Administration (FDA) en aanbevolen door de National Institutes of Health (NIH).

De eerste wetenschappelijke studie naar het medicijn ‘bewijst’ dat het werkzaam is. De auteurs moesten wel allerlei statistische capriolen uithalen om die conclusie te kunnen presenteren. In een vervolgstudie werden de resultaten uit de eerste studie nogmaals gebruikt, maar dan met minder statistische trucs. Dan blijkt overduidelijk dat het medicijn zinloos is.

Dit artikel legt het in detail uit en noemt ook waarom de combinatietherapie met etesevimab ook niet zal werken. Toch koopt de Amerikaanse overheid (dus de belastingbetaler) 100.000 doses van beide medicijnen voor $210 miljoen, oftewel maar liefst $2100 per dosis. Kassa!

Ander onderzoek bevestigt dat bamlanivimab niet werkt bij patiënten in het ziekenhuis. Dat is totaal geen verrassing, want antivirale medicijnen werken alleen in de beginfase van de ziekte, niet als een patiënt al in het ziekenhuis ligt.

Criteria voor toelating en aanbeveling

Het toelaten en aanbevelen van medicijnen en vaccins hoort primair te gebeuren op basis van de volgende criteria:

1. Is het noodzakelijk? (Is de ziekte ernstig genoeg? Zijn er geen betere alternatieven?)
2. Is het veilig (of in ieder geval veiliger dan het beste alternatief)?
3. Is het werkzaam?

Is het antwoord op vraag 1 of 2 ‘nee’, dan doen de antwoorden op volgende vragen er niet meer toe.

Wie het gedrag van de instanties bestudeert, kan eenvoudig waarnemen dat in werkelijkheid de volgende 3 criteria gelden:

1. Is het enorm winstgevend?
2. Is het enorm winstgevend?
3. Is het enorm winstgevend?

Als een medicijn enorm winstgevend is, dan lukt het de fabrikant vaak wel om het toegelaten en aanbevolen te krijgen, zelfs als het (bijna) niet werkt, wel schadelijk is en er veel betere alternatieven zijn. Remdesivir, bamlanivimab en etesevimab bevestigen dit.

Als een medicijn niet winstgevend is, dan vinden de autoriteiten (vriendjes van Big Pharma) altijd wel een excuus om het zo lang mogelijk af te wijzen, ondanks dat het buitengewoon noodzakelijk, veilig en werkzaam is. Vitamine D en ivermectine bevestigen dit.

NB: Uiteindelijk zullen vitamine D en ivermectine mogelijk wel geadviseerd worden als ze echt niet meer afgehouden kunnen worden, maar tegen die tijd is de winst al lang gemaakt. Mogelijk volgt een aanbeveling om ‘voor de zekerheid’ (lees: winstgevendheid) ivermectine te combineren met remdesivir.

Gezondheid

Gezondheid speelt wel degelijk een doorslaggevende rol in de besluitvorming, maar het betreft dan de financiële gezondheid van de farmaceutische industrie. De volksgezondheid wordt vooral gebruikt om de gewenste (lees: winstgevende) opties te rechtvaardigen.

Vitamine D en ivermectine zijn uiterst veilig en werkzaam voor de volksgezondheid. Ze zijn tevens uiterst schadelijk voor de financiële gezondheid van Big Pharma, omdat zij concurreren tegen hun onnodige peperdure schadelijke niet-werkende troep.

Nawoord

Het NIH adviescomité schrijft: “Treatment should be started as soon as possible after the patient has received a positive result on a … test”. Dit is natuurlijk precies juist. Hoe vroeger behandeling start, hoe beter het is, net als bij het blussen van een brand.

Dit is waarom velen (inclusief mijzelf) al maanden van de daken schreeuwen dat behandeling zo vroeg mogelijk gestart dient te worden, dus NIET thuis wachten tot je niet meer kunt ademen. De autoriteiten snappen dit donders goed én stellen alles in het werk om de winst van Big Pharma te maximaliseren. Just Follow The Money.🤑