Michael Vukovic en zijn vrouw Angela kregen eind september 2020 COVID19. Vooral Angela, die al een verzwakt immuunsysteem had vanwege o.a. kanker, werd ogenblikkelijk ernstig ziek.

Zij startten beide meteen met het protocol dat de Australische arts Thomas Borody adviseert. Dat betreft een combinatiebehandeling van zink, doxycyline en ivermectine, en staat ook wel bekend als het Borody protocol. (De naam ZIVERDO wordt ook gebruikt: Zink, IVERmectine, DOxycycline.)

Michael zegt, “The minute I gave it to her, the improvement was amazing”.

Dit soort berichten van een groot en snel positief effect van ivermectine ben ik al veel vaker tegen gekomen. (Tegelijkertijd zijn mij geen berichten van negatieve bijwerkingen bekend.) Je kan mij niet wijs maken dat dit toeval betreft of een placebo effect. Ernstig zieke patiënten worden niet uit zichzelf binnen een halve dag dramatisch beter. Als dat toch (stelselmatig) gebeurt, moet dat door de behandeling komen.

Michaels huisarts, Peter Lewis, voelt zich behoorlijk op zijn gemak met deze behandeling op basis van berichten van werkzaamheid uit Bangladesh (waar hij zelf ook lesgeeft) en het goede veiligheidsprofiel van de medicijnen. Hier spreekt een man met gezond verstand.

Als (1) een behandeling bijna zeker veilig (en goedkoop en beschikbaar) is en (2) het beste alternatief van niks doen erg onaantrekkelijk is, dan eist een normaal gezond mens geen overweldigend wetenschappelijk bewijs, zeker niet in een dringende situatie.

De presentator vraagt aan Michael of hij het gebruik van het Borody protocol aanbeveelt. Michael antwoordt met een volmondig ‘ja’, want het is tenslotte vele malen beter dan niks doen, zeker voor de hoogrisicogroep. Hij heeft natuurlijk volkomen gelijk.

Het is schandalig dat in Nederland geen vroege combinatiebehandeling aangeboden en geadviseerd wordt met veilige, werkzame, goedkope en beschikbare medicijnen en voedingssupplementen. Wij laten patiënten onnodig lijden en sterven met afwezigheid van perfect bewijs als slap en oliedom excuus. Ook de maatschappij, economie en democratie lopen kolossale onnodige schade op. Foei!

De reguliere en (bestaande) sociale media helpen weinig en schaden wel door levensreddende informatie te negeren of censureren. Zelfs artsen die deze informatie delen worden onterecht zwart gemaakt, geïntimideerd, ontslagen, buitengesloten, gecensureerd of compleet van mediaplatformen verbannen. Foei!

Vanuit korte termijn eigenbelang is dit wellicht een begrijpelijke beslissing van de media, politici en andere betrokkenen. Zij willen hun baan veilig stellen, kritiek vermijden en/of genieten van het machtsgevoel en de aandacht, maar het blijft schandalig.

De autoriteiten praten hun gedrag goed met het excuus dat ze de bevolking willen beschermen tegen potentieel gevaar (zoals een virus of de negatieve bijwerkingen van medicijnen en supplementen), maar wat ze echt doen is de bevolking per saldo juist enorm schaden met hun beleid.

De essentie van deze schandalige en onnodige crisis is niet een virus, maar de maatregelen: het opdringen van hooguit matig werkende en disproportionele maatregelen die veel meer kwaad doen dan goed, en het tegenwerken van onschadelijke maatregelen die enorm werkzaam zijn.

Iedere burger draagt een verantwoordelijkheid. Ofwel je staat erbij en doet niks, ofwel je maakt het erger, ofwel je maakt deel uit van de best mogelijke oplossing. Hoe dan ook, je zult moeten leven met wat jij (niet) gedaan hebt.