Het is zo ongelooflijk belangrijk dat deze boodschap uit dit Nieuwsuur artikel wijd verspreid wordt en iedereen dit donders goed tot zich door laat dringen: “Meer mensen lijken bestand tegen het corona virus dan tot nu toe gedacht”. Het is inmiddels wetenschappelijk aangetoond, maar je hoeft echt geen genie te zijn om dit te begrijpen.

We weten al maanden dat het gros van de mensen die een corona besmetting oplopen (vastgesteld middels een PCR-test), weinig tot geen symptomen heeft of hoogstens matig ziek wordt. Het kan niet anders dan dat zij er behoorlijk bestand tegen zijn. Een simpele observatie en logisch redeneren is voldoende, alleen (veel) wetenschappers hebben een enorme minachting voor en/of onvermogen tot simpel observeren en logisch redeneren.

Omgaan met onzekerheid

Het vereist moed om in een vroeg stadium en onder voorbehoud een uitspraak te doen. Vele niet-wetenschappers, maar ook wetenschappers zelf, blijken slecht om te kunnen gaan met uitspraken onder voorbehoud, met waarschijnlijkheden, kansen. (Zo kan of wil het RIVM nog steeds niet inzien dat corona bijna zeker ook door de lucht verspreid wordt.)

Hoe het precies komt dat de mensen bestand zijn is zeker nuttig om te weten, maar onwetendheid hoort ons in het beginstadium niet te verlammen tegen het inzicht DAT ze blijkbaar bestand zijn. Dat is wel gebeurd. We moeten voorkomen dat we in de details en mechanismen vast komen te zitten, en door de (wazige) bomen het bos niet meer zien.

Het inzicht dat de meesten beter bestand zijn is geen vrijbrief om ons maar roekeloos te gedragen. Het is vooral nuttig om niet in totale angst te leven. Angst, in het bijzonder chronische (doods)angst, schaadt niet alleen ons welzijn, maar ook ons lijf en ons immuunsysteem.

Besmettelijk

Een essentiële vraag uit het artikel is wel: hoe BESMETTELIJK zijn de minder vatbare mensen? Daar is nog geen goed antwoord op.

Een kernprobleem in de hele bestrijding van het virus is namelijk hoe we de kwetsbaren kunnen beschermen, en dat valt echt niet mee. Als de mensen die goed tegen het virus bestand zijn besmettelijk blijken, is het beschermen van de kwetsbaren een stuk moeilijker. In het artikel staat “Het zou namelijk kunnen dat resistente of gedeeltelijk immune personen het virus wél kunnen doorgeven aan anderen, zeggen de wetenschappers.” Dit lijkt mij zeker mogelijk.

We moeten vooral de volgende vraag niet vergeten: Hoe kunnen we zorgen dat de kwetsbaren minder kwetsbaar worden? Daar zijn allerlei mogelijkheden voor. Zorgen voor een optimaal vitamine D-niveau is een van de vele mogelijkheden die we allemaal zouden kunnen (en moeten) aangrijpen.

Tegenargumenten

Tegenargument 1: Dat mensen niet ernstig ziek worden, hoeft niet te betekenen dat ze ‘dus’ bestand zijn. Dit is een goed tegenargument en ik ben het er ook mee eens. Het artikel vermeldt bijvoorbeeld: “Ook zijn er aanwijzingen dat zelfs asymptomatische personen longschade kunnen oplopen.” We weten ook nog vrij weinig van de gevolgen op lange termijn. Hier dienen we ons zeker bewust van zijn.

Maar er zijn op dit moment misschien wel miljarden virussen waar wij geen enkele weet van hebben, maar die wel schade aan kunnen richten. (We weten verhoudingsgewijs nog bijna niks van het menselijk viroom.) Als we ons daardoor laten weerhouden, komen we nooit aan leven toe. Er valt zeker wat voor te zeggen om op de korte termijn wat extra voorzorg in acht te nemen, maar we moeten zeker niet wachten op een vaccin.

We kunnen veel beter zorgen dat ons immuunsysteem optimaal functioneert en onze omgeving zo inrichten is dat de kans om (ernstig) besmet te raken geminimaliseerd wordt.

Ook moeten we omstandigheden minimaliseren waar ziekmakers gedijen. Zo bestaan er in Amerika (en elders vast ook) mega-varkensboerderijen. Die varkens produceren zoveel stront dat ze in de buurt grote kunstmatige meren aan hebben gelegd om het in te bewaren. Deze feces lakes (poepmeren), zoals getoond in onderstaande foto’s, zijn perfecte broedplaatsen voor pathogenen. Dit is een van vele redenen waarom we dit soort praktijken niet zouden moeten willen.

Tegenargument 2: Nog een geldig tegenargument is dat het bij risicobepaling niet voldoende is om te kijken naar wat er in de meerderheid van de gevallen gebeurt. Als 95% van de jonge mensen bijvoorbeeld geen enkel symptoom zou hebben, maar 5% zou overlijden aan een corona besmetting, dan is het toch heel gevaarlijk. Het blijkt zo te zijn dat ook bij jongere mensen een heel klein percentage toch flink ziek wordt. Dat is heel rot voor de betrokkenen. Toch blijft het zo dat onnodige angst per saldo veel schade. Ook zijn er in het leven altijd risico’s. Als het niet met covid-19 is, dan wel met iets anders.