De NOS publiceerde zojuist het artikel ‘Maurice de Hond dwingt ons virologen en epidemiologen scherp te blijven’.

Van harte gefeliciteerd Maurice! Dit is het eerste artikel in de mainstream media waar hij en zijn boodschap de aandacht krijgen die ze verdienen en in een positief daglicht komen.

Dit is loon naar werken. Maurice heeft maandenlang en in een uiterst moeilijke periode (ziekte van overlijden van zijn zoon Marc) er haast alleen voor gestaan en al het rotwerk opgeknapt. Hij is uitgelachen en voor schut gezet.

Hij had het er ook bij kunnen laten zitten, maar is door blijven strijden. Het kan niet anders dan dat hij hier dag en nacht aan heeft gewerkt. Ere wie ere toekomt. Eindelijk wordt er naar je geluisterd.

Hieronder enkele citaten uit het artikel (vetgedrukte tekst van mij):

Toch kunnen we volgens [de aan Harvard verbonden hoogleraar epidemiologie] Jaap Goudsmit vaststellen dat het bewijs voor een aantal conclusies van de opiniepeiler flink is gegroeid. Bijvoorbeeld dat besmettingen vooral binnen gebeuren. Dat goed ventileren van belang is in gebouwen of vliegtuigen. En dat super spread events een grote rol spelen.

“Het zou ook best kunnen dat er meer aerosol-besmettingen zijn dan we dachten. Al die punten heeft Maurice vroeg geprobeerd op de agenda te zetten. En ik vind dat hij daar soms te weinig credit voor krijgt”, zegt de hoogleraar.
…
Gezien de enorme impact op de economie en samenleving blijft De Hond oproepen tot het schrappen van deze regel. En dat is volgens hoogleraar epidemiologie Goudsmit belangrijk. “Hij dwingt ons virologen en epidemiologen tot nadenken en alternatieven en houdt ons daarmee scherp. Zeker bij een epidemie door een virus waar we nog zo weinig over weten.”

Maurice plaatste eerder op Twitter: “Buiten anderhalve meter afstand houden is hetzelfde als een vrouw van 80 die voorbehoedsmiddelen gebruikt om niet zwanger te worden.” 🤣

De broodnodige bijdrage van Maurice

Maurice verkondigt al maandenlang cruciale inzichten die ‘experts’ en beleidsmakers hadden moeten horen, maar dat niet deden. De Nederlandse Spoorwegen hebben getoond hoe het wel moet.

Op dezelfde dag dat de Universiteit van Amsterdam onderzoek publiceerde over het belang van goede ventilatie hebben zij contact opgenomen met de onderzoeker Daniel Bonn hoe zij de onderzoeksresultaten kunnen toepassen om treinreizen veiliger te maken.

Om te proberen verbetering in de situatie te brengen, ben ik actief geworden op dit blog en LinkedIn.

Het net sluit zich en Maurice heeft in vele opzichten gelijk gekregen met recent bewijs, maar het bewijs was er maanden (of zelfs al een eeuw) geleden ook al.

Zelfs als er geen waterdicht bewijs was geweest, dan nog was het verstandig geweest om het voorzichtigheidsbeginsel in achter te nemen en aan te nemen dat overdracht via microdruppels mogelijk was tot het tegendeel bewezen is.

Op basis van die aanname kunnen dan voorzorgsmaatregelen getroffen worden. Daar schreef ik in het bijzonder over in Evidence-based beleidsvoering, maar het komt eigenlijk in al mijn artikelen terug.

Terechte kritiek

Ik ben het overigens ook eens met arts-microbioloog Marc Bonten die in het NOS-artikel als volgt geciteerd wordt: “Bij het algemene publiek zorgt hij denk ik vooral voor verwarring. Er zijn mensen die hem volgen en denken dat alles wat hij zegt waar is.”

Maurice neemt naar mijn mening regelmatig te extreme standpunten in. Dat is begrijpelijk, maar niet bevorderlijk. Het te extreme standpunt leidt tot gevaar dat mensen het blind opvolgen.

Het leidt er ook toe dat anderen de hele boodschap verwerpen, dus ook het noodzakelijke en juiste deel. Ze spoelen de baby met het badwater weg. Dat hoort niet, maar zo zijn mensen nou eenmaal.

Het inzicht dat besmetting door de lucht via aerosolen mogelijk is of zelfs wel de dominante weg is, wil niet zeggen dat andere overdrachtswegen allemaal onzin zijn. Dat standpunt neemt Maurice wel in. Hij zou gelijk kunnen hebben, maar dat bewijs is voor mij niet rond. Daarom heb ik bijvoorbeeld ook gepubliceerd over handhygiëne.

Zelfs als overdracht uitsluitend via aerosolen plaatsvindt, wil dat niet zeggen dat physical distancing compleet zinloos is, ook buiten niet en ook niet in de volle zon. Als je buiten op een zonnige dag enkele uren tegen elkaar aan gaat zitten, is het besmettingsrisico nog steeds groot. Als je binnen aan physical distancing doet, heb je nog steeds een lagere dichtheid van mensen die virusdeeltjes uitademen en mensen die besmet kunnen raken.

Dit artikel wordt vervolgd in Beter coronabeleid.