Het RIVM houdt tot op heden star vast aan het standpunt dat het huidige coronavirus (SARS-CoV-2) uitsluitend via twee besmettingswegen verspreid wordt: direct via grote druppels en indirect via oppervlakken. Verspreiding via een derde weg, namelijk door de lucht middels aerosolen, speelt volgens hen geen rol.

Geredeneerd vanuit die aanname is ventileren met verse lucht onnodig. Tevens zouden hoogwaardige mondkapjes in openbare ruimten, in het bijzonder binnen, onnodig zijn om de besmettingskans van anderen te verminderen.

Maar het RIVM schrijft in hun EIGEN richtlijn voor het SARS coronavirus uit 2002 (SARS-CoV-1):

Wanneer besmettelijke personen niet op de juiste manier geïsoleerd zijn, dient ook rekening gehouden te worden met het eventuele risico op transmissie via luchtverversingssystemen (Jefferson, 2007; Riley, 2003; Yu, 2004).

Dus in hun eigen richtlijn geven ze aan dat coronavirussen wel degelijk via de lucht verspreid kunnen worden over grote afstanden.

De wetenschappelijke publicatie die ze zelf citeren (Yu, 2004) concludeert:

Airborne spread of the virus appears to explain this large community outbreak of SARS, and future efforts at prevention and control must take into consideration the potential for airborne spread of this virus.